15 września 2018 (sobota) 10.00 – 17.00
Dom Św. Faustyny Ostrówek
Prowadzący Ks. Bogusław Kowalski

Więcej informacji

Muzycy

Jacek Piotrowicz
Marcin Jachacz
Krzysztof Głuch

Program spotkania

10:00 Powitanie – Siostra Weronika, Jacek Piotrowicz, muzyka, śpiew

10:20 Katecheza nr 1 Tożsamość mężczyzny. Co nas wyróżnia, jakie mamy zadania, jakie obdarowania, w jakie wpadamy zasadzki zła. Nasza tożsamość ukierunkowana na tożsamość Jezusa – Syna Bożego. Relacja z ojcem, relacja z Ojcem w Niebie.

11:00 Dzielenie w grupach:

1. Moja relacja z ojcem,
2. Moja relacja z Ojcem w Niebie,
3. Moje problemy jako mężczyzny.

* nikt nie zostaje przymuszany do wypowiedzi, zasada grup – pełna dyskrecja, bez komentarzy, dzielenie się tylko swoimi własnymi przemyśleniami

11:45 – 12:30 – Wprowadzenie do dobrej spowiedzi świętej (5 warunków dobrej spowiedzi św. – ks. Bogusław Stanisław Kowalski).

Spowiedź Św.

12:30 – 14:00 przerwa obiadowo–rekreacyjna (catering), możliwość spowiedź świętej, adoracji najświętszego sakramentu w kaplicy Domu Pielgrzyma, zwiedzania domu Św. Faustyny.

14:00 Katecheza nr 2 Męska wiara we współczesności. Czego się wstydzimy w wyznawaniu wiary, wezwanie Jezusa do głoszenia Królestwa Bożego w odniesieniu do konkretnych dzisiejszych naszych realiów życia. Zagrożenia: skrajności w wierze – ekstremizm lub dewiacja. Jezu ufam Tobie – po męsku.

15:00 Koronka do Miłosierdzia Bożego wraz z muzyką i śpiewem

15:30 Msza Św.

16:30 – 17:00 Przyjęcie Jezusa jako Pana. Modlitwa wstawiennicza o uzdrowienie i uwolnienie – poprowadzą doświadczeni wstawiennicy z parafii św. Józefa Robotnika w Wołominie: Jacek Piotrowicz z Odnowy w Duchu Świętym oraz Robert Skassa z Domowego Kościoła – Ruch Światło Życie.

Szczegóły na stronie Domu Św. Siotry Faustyny

Władze Belgii podały, że w latach 2016-2017 uśmiercono w tym kraju w wyniku tzw. eutanazji troje chorych dzieci. Każde z dzieci (dziewięcio-, jedenasto- i siedemnastolatek) miało zadecydować o eutanazji samo, a ich decyzje zostały zaakceptowana przez rodziców. W latach 2016-2017 w Belgii wykonano w sumie 4337 eutanazji. Liczba ta ma z roku na rok tendencję rosnącą. Od czterech lat dopuszczalna jest w tym kraju eutanazja nieletnich. Liczni lekarze podkreślają, że współczesna medycyna pozwala na „dokładną kontrolę bólu czy niepokoju”, który wiąże się z nadchodzącą śmiercią i wciąż brakuje obiektywnego narzędzia, które pomogłoby stwierdzić, że „dane dziecko ma pełną zdolność i kompetencje, by udzielić całkowicie świadomej zgody na swoją śmierć”.

W Trybunale Konstytucyjnym w dalszym ciągu pozostaje „w toku postępowania merytorycznego” wniosek o rozpatrzenie niekonstytucyjności zapisów ustawowych dopuszczających aborcję eugeniczną. Wniosek został złożony w październiku ub. roku przez posła Bartłomieja Wróblewskiego z PiS, w imieniu grupy 107 posłów, którzy się pod nim podpisali. Jak na razie biuro prasowe Trybunału poinformowało, że termin posiedzenia w tej sprawie nie został jeszcze wyznaczony, ale potwierdziło, że sprawa ta rozpoznawana będzie przez pełny skład orzekający pod przewodnictwem prezes Trybunału. Na mocy przepisów pozwalających na aborcję z tzw. względów eugenicznych, co roku zabija się w Polsce ok. 1000 nienarodzonych dzieci, co do których istnieje podejrzenie choroby lub niepełnosprawności.

Senat Argentyny odrzucił projekt ustawy legalizującej zabijanie nienarodzonych dzieci do 14. tygodnia ciąży. Wcześnie takie prawo przyjęła izba niższa argentyńskiego parlamentu. Za pozostawieniem dotychczasowego prawa, które pozwala na aborcję w przypadku, gdy ciąża jest wynikiem gwałtu lub gdy zagrożone jest życie matki zagłosowano 38 senatorów, natomiast za legalizacją aborcji „na życzenie” opowiedziało się 31 senatorów. Dwóch wstrzymało się od głosu.

Rzecznik praw dziecka Marek Michalak wystąpił do prezydenta Andrzeja Dudy o rozważenie podjęcia inicjatywy ustawodawczej, mającej na celu ochronę dzieci nienarodzonych przed konsekwencjami picia przez kobiety w ciąży alkoholu, zażywania przez nie narkotyków i innych substancji mogących spowodować trwałe uszkodzenie dziecka.

Skutkiem spożywania alkoholu przez brzemienne kobiety jest alkoholowy zespół płodowy (FAS), będący nieuleczalnym zespołem chorób, którego objawami są m.in. zmiany w budowie ciała dziecka, wady rozwojowe wielu narządów i uszkodzenia ośrodkowego układu nerwowego. Rzecznik praw dziecka przygotował projekt ustawy, który przewiduje nie tylko izolację kobiety w ciąży, mającą na celu zabezpieczenie jej nienarodzonego dziecka, ale także opiekę lekarską nad kobietą, pracę terapeutyczną w celu zachowania przez nią abstynencji oraz edukację w zakresie wpływu alkoholu, narkotyków lub innych substancji psychoaktywnych na rozwój dziecka. Projekt ma jednocześnie zagwarantować kobiecie zabezpieczenie przed arbitralną decyzją sądu. O podjęcie inicjatywy uchwalenia podobnych przepisów apelowało do rzecznika praw dziecka i rzecznika praw obywatelskich pod koniec 2016 r. Polskie Stowarzyszenie Obrońców Życia Człowieka, do którego trafiają interwencje w takich sprawach m.in. z domów samotnej matki i ośrodków pomocy społecznej.

My polscy lekarze, pielęgniarki i farmaceuci katoliccy oraz znaczna część polskiego społeczeństwa – solidaryzujemy się z Panią Mary Wagner – kanadyjską obrończynią nienarodzonych dzieci przed ich zabójstwem w łonach matek. Wyrażamy poparcie dla Jej niezłomnej postawy i szlachetnego sumienia. Nie zgadzamy się z kolejnym wyrokiem sądu kanadyjskiego, który 12.07.2018 r. wymierzył Pani Mary Wagner karę 7,5 miesiąca więzienia za próbę ocalenia życia nienarodzonych. Ratowanie życia z narażeniem osobistej wolności godne jest najwyższego uznania i szacunku. „Jeśli człowiek niszczy jedno życie, to jest tak, jak gdyby zniszczył cały świat. A jeśli człowiek ratuje jedno życie, to jest tak, jak gdyby uratował cały świat” – naucza judaizm (Medal i dyplom „Sprawiedliwy wśród Narodów Świata”).

Zliberalizowane od lat 70-tych ubiegłego wieku prawo aborcyjne w Kanadzie, skutkuje przyzwoleniem na prenatalne zabijanie bezbronnych dzieci – wg statystyk, w tym 2

kraju, ponad 80 tys. dzieci jest zabijanych wewnątrzłonowo w ciągu roku (w Polsce wykonuje się 1,1 tys. aborcji/rok). Warto przypomnieć, iż w Kanadzie na początku lat 70-tych, pozwolenie prawne na zabójstwo dziecka w łonie matki, wywołało zmasowane protesty tamtejszego społeczeństwa wokół klinik aborcyjnych. Z czasem protesty osłabły i bierność, brak postawy zdecydowanego oporu wobec mordowania dzieci przed narodzeniem, doprowadziły do cichego przyzwolenia, a następnie postawy akceptacji wobec tych zbrodniczych czynów. Od 1988 roku, liberalny rząd aborcyjny Kanady dozwala w obliczu prawa zabić dziecko w łonie matki nawet w 9. miesiącu życia, czyli tuż przed terminem porodu. W Kanadzie, która jako jedno z państw założycielskich ONZ aktywnie przyczyniła się w 1947 roku do sformułowania Powszechnej Deklaracji Praw Człowieka, obecnie decyzja o zabiciu dziecka poczętego należy do „podstawowych praw człowieka” !!! W 2005 roku uznano w tym kraju związki homoseksualne. Rozszerzono prawo do adopcji dzieci dla przedstawicieli LGBT. W 2016r. roku zalegalizowano w Kanadzie eutanazję. W większości przypadków legalna jest w tym kraju zoofilia. Świat stanął na głowie. Wobec takiej sytuacji, zdecydowana postawa Pani Mary Wagner do gotowości ratowania każdego poczętego życia, zasługuje na ogromny szacunek i uznanie. Pani Mary Wagner jest dla każdego katolika, każdego obrońcy życia – symbolem walki z cywilizacją śmierci; jest dla nas wzorem właściwej postawy człowieka wobec drugiego człowieka. Wyrazem naszej solidarności z Panią Mary Wagner są działania katolickich pracowników służby zdrowia oraz organizacji pro-life w obronie życia polskich dzieci. Nie zgodzimy się na liberalizację praw aborcyjnych w Polsce. W naszym kraju występujemy o takie zmiany prawa, aby każdy człowiek, także niepełnosprawny, miał szansę żyć od poczęcia do naturalnej śmierci. Bronimy wartości chrześcijańskich, bronimy rodziny. „Nie wystarczy urodzić się człowiekiem, trzeba jeszcze być człowiekiem” – kard. Stefan Wyszyński

List podpisali przedstawiciele Polskich Stowarzyszeń Medycznych:

KATOLICKIE STOWARZYSZENIE LEKARZY POLSKICH

dr n. med. Elżbieta Kortyczko, Prezes Zarządu Głównego specjalista pediatrii i neonatologii, Katowice prof. dr hab. n. med. Alina T. Midro, Vice-Prezes specjalista genetyki klinicznej, Białystok prof. dr hab. n. med.Bogdan Chazan, Vice-Prezes specjalista ginekologii i położnictwa, Warszawa

OGÓLNOPOLSKA SEKCJA GINEKOLOGICZNO – POŁOŻNICZA KSLP

lek. med. Maria Szczawińska, Przewodnicząca Zarządu, specjalista ginekologii i położnictwa, Kraków dr n. med. Iwona Rawicka, specjalista ginekologii i położnictwa lek. med. Marek Ślusarski, specjalista ginekologii i położnictwa, endokrynolog

KATOLICKIE STOWARZYSZENIE PIELĘGNIAREK I POŁOŻNYCH POLSKICH

mgr Beata Baliszewska, Prezes Zarządu Głównego, Warszawa Krystyna Starosta, Prezes Oddziału Warszawskiego

ŚRODOWISKO MEDYCZNE ŚWIĘTEJ RODZINY

lek. med. Grażyna Rybak, Koordynator spotkań ŚMŚR Delegat Oddziału Mazowieckiego KSLP bł. dr Ewy Noiszewskiej specjalista pediatrii, Warszawa 3

STOWARZYSZENIE FARMACEUTÓW KATOLICKICH POLSKI

dr Małgorzata Prusak, Prezes Zarządu Głównego, Warszawa mgr Danuta Brańska, Koło Warszawskie SFKP

POLSKIE STOWARZYSZENIE NAUCZYCIELI NATURALNEGO PLANOWANIA RODZINY

lek. med. Ewa Ślizień-Kuczapska, Prezes PSNNPR specjalista ginekologii i położnictwa

KOŁO LEKARZY KATOLIKÓW OKRĘGOWEJ IZBY LEKARSKIEJ W WARSZAWIE

lek. med. Aleksandra Dziarczykowska-Kopeć, Przewodnicząca Koła specjalista ginekologii i położnictwa i medycyny rodzinnej

Podczas rozprawy 12 lipca br. Mary Wagner powiedziała sędziemu Kozloffowi, że nie powinno być klinik aborcyjnych i że przestrzega prawa. „Czuję się zobowiązana, by chodzić do klinik aborcyjnych, aby chronić nienarodzone dzieci i robić wszystko co w mojej mocy, by dotrzeć do serc ich matek” – powiedziała.

Izba niższa hiszpańskiego parlamentu zagłosował za skierowaniem do dalszych prac ustawy legalizującej eutanazję w Hiszpanii. Projekt ordynacji został przygotowany przez rządzącą w kraju partię socjalistyczną. 208 głosujących opowiedziało się za dalszym rozpatrywaniem tej ustawy, przeciw opowiedziało się 133 posłów.

Omawiana propozycja zakłada legalizację eutanazji w publicznych i prywatnych ośrodkach zdrowia. Będzie ona mogła być przeprowadzona tylko w określonych przypadkach. Mowa tutaj o obywatelach Hiszpanii lub osobach mających prawo pobytu w tym kraju, które są ciężko lub śmiertelnie chore lub w znacznym stopniu niepełnosprawne.

– Ta regulacja zapewnia ochronę fundamentalnego prawa do życia, ale także uznaje, że nie jest to absolutne prawo – przekonuje Adriana Lastra, wiceprzewodnicząca partii socjalistycznej.

Chcąc poddać się eutanazji, chory musi o tym zawiadomić pisemnie poprzez złożenie wniosku. Nie może być poddawany żadnej presji przy jego pisaniu. Po upływie dwóch tygodni od jego złożenia pacjent musi pisemnie potwierdzić, że nie zmienił zdania.

Projekt ustawy w jej pierwotnym, aktualnym kształcie odnosi się pozytywnie także do kwestii dokonania eutanazji na osobach, które wcześniej wyraziły chęć poddania się zabiegowi, a które później nie mogły już wyrazić takiej woli. Wtedy to na lekarza spada odpowiedzialność za podjęcie decyzji, czy chory spełnia warunki, przy których można przeprowadzić eutanazję.

Dziś na terenie Europy eutanazja jest legalna w trzech państwach: Luksemburgu, Holandii i Belgii. W Szwajcarii natomiast istnieje tzw. samobójstwo wspomagane. Wtedy lekarz podaje pacjentowi śmiercionośne substancje dostępne w jego zasięgu, jednak sam nie przeprowadza zabiegu.

Marta Swedzioł
Żródło: rzeczpospolita.pl/thelocal.es

Szanowni; Koleżanki i Koledzy Lekarze.

Sprawa ochrony życia i opieki nad najmłodszymi i ciężko chorymi pacjentami utknęła w Sejmowej Komisji Polityki Społecznej i Rodziny, która 2.07.2018, kolejny raz odłożyła w czasie rozpatrzenie i uchwalenie Obywatelskiego Projektu Ustawy „Zatrzymaj aborcję”. Projekt zakłada prostą zmianę – wykreślenie z obecnie obowiązującej Ustawy o planowaniu rodziny, ochronie płodu ludzkiego i warunkach dopuszczalności przerywania ciąży – przesłanki eugenicznej, zezwalającej na zabicie nienarodzonego dziecka podejrzanego o istnienie ciężkiej choroby lub niepełnosprawności. Projekt, pod którym podpisało się ponad 830 tys. Polaków mógł uporządkować obecny chaos przepisów dotyczących opieki lekarskiej nad matką i dzieckiem niepełnosprawnym.

W trosce o pacjentów, podejmujmy skuteczne działania, by przesłanka eugeniczna została wykreślona z przepisów prawa. Pozostawienie jej w prawie polskim utrudnia lekarzowi sprawowanie właściwej opieki nad matką oczekującą dziecka z niepełnosprawnością czy wadą wrodzoną. Rozwój medycyny XXI wieku, poprzez m.in. rozwój diagnostyki prenatalnej i technik zabiegów wewnątrzmacicznych pomaga wytyczać właściwe kierunki postępowania w wypadku poczęcia dzieci z wadami wrodzonymi m.in. wadami serca, rozszczepem kręgosłupa, wodogłowiem czy przepukliną przeponową. wewnątrzmacicznej. W roku 2016 wykonano 349. zabiegów terapii wewnątrzmacicznych. Dzieci można zaopatrzyć już wewnątrzłonowo oraz przygotować matkę do planowego porodu, jak też przystosować warunki opieki dla chorego dziecka po urodzeniu.

Procedura aborcji, niestety nadal zgodna z prawem, ze względu na obecność u dziecka zdiagnozowanej ciężkiej choroby jest niezgodna z Kodeksem Etyki Lekarskiej. Aborcja nie jest leczeniem matki, jest zabójstwem jej dziecka. Kodeks Etyki Lekarskiej w Art.2 jednoznacznie zobowiązuje lekarza do ochrony życia matki i dziecka, gdyż: „powołaniem lekarza jest ochrona życia i zdrowia ludzkiego”. Jednocześnie zakazuje pewnych działań: „lekarz nie może posługiwać się wiedzą i umiejętnością lekarską w działaniach sprzecznych z tym powołaniem” bo”najwyższym nakazem etycznym lekarza jest dobro chorego”. Niespójność prawa powoduje, że lekarz w jednych sytuacjach jest zobowiązany ratować życie pacjenta a w innych je niszczyć. Nie zgadzamy się na takie podejście do wykonywania lekarskiego powołania.

Wyjściem z tej sytuacji jest zmiana prawa. Jeżeli jednak ustawodawca, mimo sprzeciwu społecznego i lekarskiego utrzymuje przesłankę eugeniczną, powinien zadbać o wykształcenie innych osób, nie będących lekarzami, (tanatologów), do realizacji eugenicznego podejścia do chorego dziecka. Rolą lekarza zgodnie z Kodeksem Etyki Lekarskiej jest chronić każde życie, bez względu na rodzaj choroby i działać zawsze dla dobra pacjenta. „Lekarzowi nie wolno dyskryminować osób ze względu na dziedzictwo genetyczne”. (KEL Art. 51h).

Rada Ministrów uchwaliła 20 grudnia 2016 r., program kompleksowego wsparcia dla rodzin: „Za życiem”, co dodatkowo zobowiązuje nas do szczególnej troski wobec pacjenta niepełnosprawnego, często ze zdiagnozowaną chorobą, poprzez badania prenatalne, na wczesnym etapie rozwoju. Powstało wiele ośrodków udzielających całościowego wsparcia rodzinom z dziećmi, u których wykryto wady rozwojowe oraz rodzinom z dziećmi z niepełnosprawnością. Etos lekarza wymaga jednoznacznej troski o pacjenta niezależnej od okoliczności, etapu życia czy woli opiekunów prawnych. Ministerstwo Zdrowia wdraża na lata 2018-2020 program „kompleksowej terapii wewnątrzmacicznej w profilaktyce następstw i powikłań wad rozwojowych i chorób dziecka nienarodzonego”, który będzie realizowany jako element poprawy stanu zdrowia noworodków. Sejm, mimo tych działań dla życia prenatalnego dzieci, nie uwzględnia poparcia obywateli dla projektu „Zatrzymaj aborcję” i nie chce zmienić prawa na takie, które służyłoby naszym pacjentom na każdym etapie życia.

Wobec tej niespójnej prawnie sytuacji, możemy i powinniśmy jako lekarze uczynić przesłankę eugeniczną martwym przepisem prawa. Wystarczy, że żaden lekarz zgodnie z etyką zawodu, nie zniży się do zabijania chorego dziecka poprzez wykonywanie dopuszczanej prawnie aborcji. Nie kierujmy się przyzwoleniem prawa państwowego, które usprawiedliwia przed sądem zabójstwo nienarodzonego pacjenta. Narodowy Fundusz Zdrowia, który za każdą wykonaną procedurę aborcji wspiera finanse szpitala kwotą 120 zł, nie może tworzyć przepisów prawa ani etyki, a finansowanie śmierci dziecka poczętego nie może nam przesłonić najwyższego prawa jakim jest dobro chorego: salus aegroti suprema lex.

Dr n. med. Elżbieta Kortyczko
Prezes Zarządu Głównego KSLP
specjalista pediatrii i neonatologii, Katowice

Prof. dr hab. n. med Alina T. Midro
Wiceprezes Zarządu Głównego KSLP, Prezes Oddziału Podlaskiego
specjalista genetyki klinicznej, Białystok    

Prof. dr hab. n. med Bogdan Chazan
Wiceprezes Zarządu Głównego KSLP, Prezes Oddziału Mazowieckiego
specjalista ginekologii i położnictwa, Warszawa

Lek. med. Grażyna Rybak
Delegat Oddziału Mazowieckiego KSLP
specjalista pediatrii, Warszawa

Warszawa, 10.07.2018

Już 5 sierpnia 2018 roku odbędzie 27. warszawska pielgrzymka osób niepełnosprawnych. Uczestnicy nie pojadą tam jednak pociągiem czy autokarem, ale wybiorą się na wędrówkę pieszą. Każdego dnia pątnicy będą mieli przed sobą do pokonania od 20 do nawet 35 kilometrów trasy. Na Jasną Górę dotrą oni 14 sierpnia.

Od pięciu lat pątnikom towarzyszą i służą pomocą bezdomni z Warszawy. Są oni na co dzień wspierani przez Braci Mniejszych kapucynów i Fundację Kapucyńską. Andrzej, jeden z podopiecznych fundacji podkreśla unikalność tej wyprawy: „Opieka nad drugą osobą w czasie trudnej wędrówki jest wyjątkową nauką i uczy stawiać siebie na drugim miejscu” – stwierdza.

Piesza Pielgrzymka Niepełnosprawnych organizowana jest przez Katolickie Stowarzyszenie Niepełnosprawnych Archidiecezji Warszawskiej. Przewodniczyć wspólnej wędrówce będzie ks. Stanisław Jurczuk. Zapisy w siedzibie stowarzyszenia trwają od 2 sierpnia aż do rozpoczęcia pielgrzymki. Każda osoba niepełnosprawna jest zobligowana do wskazania swojego opiekuna i wypełnienia karty medycznej z deklaracją przyjmowanych leków. Osoby niepełnoletnie muszą mieć zgodę rodzica bądź opiekuna prawnego.

Pierwsza Piesza Pielgrzymka Niepełnosprawnych odbyła się w 1992 roku. Wzięło w niej wtedy udział około 250 uczestników zdrowych i niepełnosprawnych.

Marta Swędzioł
Źródło: KAI/ aleteia.pl