Od połowy kwietnia br. w polskich aptekach będzie można kupić tzw. pigułkę „dzień po”. Minister Zdrowia Bartosz Arłukowicz podpisał zmianę rozporządzenia w sprawie wydawania z aptek produktów leczniczych. Oznacza to, że tzw. pigułka „dzień po” będzie sprzedawana bez recepty 15-letnim dzieciom.

W styczniu Komisja Europejska zezwoliła na sprzedawanie antykoncepcji awaryjnej pod nazwą „ellaOne” bez recepty we wszystkich krajach członkowskich. KE poinformowała jednak, że ostateczna decyzja, czy zezwolić na sprzedawanie tego produktu bez recepty należeć będzie do władz krajów członkowskich. Polski rząd opowiedział się za swobodnym dostępem do preparatu. Zmiana wprowadzona do rozporządzenia brzmi „hormonalne środki antykoncepcyjne do stosowania wewnętrznego, posiadające kategorię dostępności OTC, wydaje się bez recepty osobie, która ukończyła 15. rok życia”.

Jak zaznaczył szef sejmowej komisji zdrowia Tomasz Latos, decyzja Bartosza Arłukowicza jest skrajnym przykładem nieodpowiedzialności, a działanie ministra zdrowia jest czysto populistyczne.

„Czy wszyscy zdajemy sobie sprawę, co się w Polsce proponuje naszym dzieciom i kobietom w wielu prokreacyjnym?” – pyta Ewa Kowalewska z Forum Kobiet Polskich. Pigułka ta jest preparatem embriotoksycznym, który powoduje śmierć dziecka poczętego w zarodkowej fazie życia. Z tego powodu, zgodnie z polskim prawem, pigułka w ogóle nie powinna być dopuszczona do sprzedaży. Ponadto środek jest niebezpieczny, powoduje wiele powikłań, a najgroźniejszy jest dla dziewcząt w okresie dojrzewania.

Pigułka „ellaOne” została wpisana przez Komisję Europejską na listę środków antykoncepcyjnych, pomimo tego, że w określonym momencie cyklu kobiety wykazuje działanie wczesnoporonne. Dr Maciej Barczentewicz, ginekolog, prezes zarządu Fundacji Instytutu Leczenia Niepłodności Małżeńskiej w Lublinie jasno stwierdza, że „ellaOne” absolutnie nie można traktować jako tabletki wyłącznie antykoncepcyjnej. Jeżeli współżycie było w okresie okołoowulacyjnym, czyli potencjalnie mogło dojść do poczęcia w ciągu tych 72 godzin, to wtedy ta tabletka będzie miała działanie wczesnoporonne. Jeżeli do współżycia doszło po owulacji, czyli w okresie niepłodnym, to tabletka nie będzie miała żadnego działania. Jeżeli natomiast do współżycia doszło w okresie przedowulacyjnym, można się spodziewać, że zadziała mechanizm blokujący owulację, czyli antykoncepcyjny. Wszystkie trzy możliwości są faktyczne.

JB
Źródło: radiomaryja.pl, gosc.pl, glosdlazycia.pl

Zarząd Towarzystwa Naukowego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego przyznał Nagrodę im. Księdza Idziego Radziszewskiego, założyciela i pierwszego rektora KUL. Nagrodę tę otrzymał za wybitne osiągnięcia naukowe w duchu humanizmu chrześcijańskiego.

Znamienity lekarz i uczony, ginekolog-położnik w służbie życiu, prof. dr hab. Bogdan Chazan otrzymał nagrodę im. Księdza Idziego Radziszewskiego za rok 2014 podczas uroczystości zorganizowanej w Auli im. Stefana Kardynała Wyszyńskiego w Gmachu Głównym KUL.

Profesora uhonorowano za działalność ukierunkowaną na ochronę życia ludzkiego w okresie perinatalnym oraz na prorodzinną edukację społeczeństwa. Ks. prof. Józef Krukowski, wiceprezes Towarzystwa Naukowego KUL wskazywał podczas laudacji, że nagroda przyznana jest przede wszystkim za działalność na stanowisku dyrektora szpitala i za odważną postawę w sprawie niedokonana aborcji dziecka przy jednoczesnym zapewnieniu odpowiedniej opieki nad matką i jej chorym dzieckiem. Mimo nacisku wywieranego przez różne grupy.

„Nagroda jest dla mnie dużą radością, satysfakcją i przede wszystkim dużym wzmocnieniem” – podkreślił laureat. W ubiegłym roku, prof. Chazan za odmowę aborcji został odwołany ze stanowiska dyrektora szpitala, a za „błędy medyczne i złamanie prawa”, jak określono zastosowanie klauzuli sumienia, lekarzowi groziły zarzuty prokuratorskie.

Prof. Bogdan Chazan w swoim wystąpieniu zwrócił uwagę, że lekarze sumienia są sługami życia, szanują je. Sumienie pozwala odróżniać dobro od zła, a pacjenta traktować jak podmiot, a nie przedmiot. Profesor przypomniał, że powołaniem lekarza jest także troska o duszę, swoją i pacjenta. Jego zdaniem Rok Miłosierdzia będzie dobrą okazją, by podkreślić rangę powołania lekarza.

Prof. Chazan zadedykował otrzymaną nagrodę młodym lekarzom: „Mam nadzieję, iż ta nagroda wzmocni moich młodych kolegów i koleżanki, którzy chcą być lekarzami, ale mają trudności w pracy ze względu na swą postawę etyczną. Przeszedłem z ciemności do krainy światła!”.

Prof. Chazan jest autorem monografii „Biologiczne następstwa ekspozycji na pola elektromagnetyczne w zakresie reprodukcji i rozwoju”, redaktorem lub współredaktorem wielu książek z dziedziny ginekologii i położnictwa, artykułów, materiałów dla pracowników służby zdrowia, materiałów popularnonaukowych. W 2002 r. ukazała się pod redakcją D. Kornas-Bieli wydana przez Towarzystwo Naukowe KUL monografia „Oblicza Ojcostwa”, w której jest autorem rozdziału pt. „Dylematy ojcostwa”.

JB
Źródło: www.kul.pl, dziennikWSCHODNI.pl

Rządowy program „in vitro” był przedstawiany jako rozwiązanie problemu bezdzietnych małżeństw z powodu bezpłodności. Tymczasem wraz z tym programem lawinowo rośnie liczba abortowanych dzieci.

Z informacji przedstawionych przez Narodowy Fundusz Zdrowia wynika, że w 2014 roku w szpitalach dokonano o kilkadziesiąt razy więcej aborcji niż rok temu. Jak wskazują dane z NFZ-u w województwie mazowieckim dokonano o 37 aborcji więcej, w śląskim o 29 więcej, w dolnośląskim liczba aportowanych dzieci wzrosła trzykrotnie. Ten skokowy wzrost aborcji może być skutkiem funkcjonującego od 2013 roku rządowego programu leczenia niepłodności metodą „in vitro”. Program ten popierany jest przez resort zdrowia i refundowany przez NFZ. Dr Tadeusz Wasilewski, założyciel Centrum Medycznego NaproMedica w Białymstoku stwierdził, że badania wieloośrodkowe na całym świecie potwierdzają wynoszący 30-40 proc. wzrost ilości wad wrodzonych u dzieci poczętych poza ustrojem matki. Należy założyć, że w przypadku wykrycia wad u dziecka, rodzice zgodnie z polskim ustawodawstwem mogą dokonać aborcji. Mamy zatem do czynienia z selekcją dzieci. Jak zauważył prof. Chazan, choć statystyki uwzględniają 40 procentowy wzrost ilości wad genetycznych po „in vitro”, to nie obejmują dzieci, które zostały uśmiercone w wyniku aborcji, tylko te, które przyszły na świat. Gdyby uwzględnić liczbę abortowanych dzieci z powodu wad, statystyki byłyby zatrważające. Zamiast otoczyć chore dzieci opieką, zabija się je bo ustawa dopuszcza takie wyjątki. Jest to wysoce demoralizujące.

Premier Ewa Kopacz chce jak najszybciej przepchnąć ustawę o sztucznym zapłodnieniu in vitro. Prawdopodobnie na początku kwietnia posłowie rozpatrzą rządowy projekt ustawy o in vitro. Polski rząd propaguje metodę „in vitro” ubolewając nad kobietami, które nie mogą mieć dzieci z drugiej zaś strony domagają się aborcji, czyli zabijania tych dzieci. „In vitro” to jeden wielki eksperyment, gdzie powstaje ogromna ilość dzieci z wadami genetycznymi. Te dzieci są z reguły skazywane na śmierć w wyniku aborcji. Szpitale masowo dokonują aborcji bo państwo Polskie płaci szpitalowi za każdą dokonaną aborcję 1350 złotych. Stąd wzrost liczby aborcji i szerzenie się cywilizacji śmierci.

Dodatkowo rząd nie promuje innych metod, które rzeczywiście z bezpłodnością walczą. Gabinet premier Ewy Kopacz nie dał ani złotówki na naprotechnologię, której skuteczność sięga pięćdziesięciu procent. Jak podkreśla dr Maciej Bartenczewicz z przychodni Macierzyństwo i życie w Lublinie, naprotechnologia skupia się na pacjencie, gdzie w centrum działalności stoi zawsze pacjent. Natomiast dookoła niego jest lekarz, psycholog, dietetyk i cały zespół ludzi, którzy mają w najlepszy sposób dotrzeć do sedna problemu, rozpoznać go i w sposób przyczynowy później leczyć.

JB
Źródło: Nasz Dziennik, radiomaryja.pl

W odpowiedzi na apel Św. Jana Pawła II, zawarty w encyklice „Evangelium vitae” obchodzimy w uroczystość Zwiastowania Pańskiego 25 marca – Dzień Świętości Życia. Dzień ten jest znakomitą okazją do dziękczynienia i refleksji nad życiem, którym zostaliśmy obdarowani. Jest też okazją do ofiarowania naszej modlitwy w intencji dzieci nienarodzonych, którym zagraża niebezpieczeństwo.

Papież Jan Paweł II w ogłoszonej 25 marca 1995 r. encyklice Evangelium Vita apelował: „proponuję (…), aby corocznie w każdym kraju obchodzono Dzień Życia, podobnie jak dzieje się to już z inicjatywy niektórych Konferencji Episkopatów. Trzeba, aby dzień ten był przygotowany i obchodzony przy czynnym udziale wszystkich członków Kościoła lokalnego. Jego podstawowym celem jest budzenie w sumieniach, w rodzinach, w Kościele i w społeczeństwie świeckim wrażliwości na sens i wartość ludzkiego życia w każdym momencie i w każdej kondycji: należy zwłaszcza ukazywać, jak wielkim złem jest przerywanie ciąży i eutanazja, nie należy jednak pomijać innych momentów i aspektów życia, które trzeba każdorazowo starannie rozważyć w kontekście zmieniającej się sytuacji historycznej”. W odpowiedzi na wezwanie papieża podczas 293 Zebrania Plenarnego Episkopatu Polski w 1998 r. uchwalono w Polsce 25 marca Dniem Świętości Życia. 6 lat później, Sejm Rzeczypospolitej Polskiej uchwałą z dnia 27 sierpnia 2004 r. ustanowił Narodowy Dzień Życia, obchodzony 24 marca. Celem tego święta jest promowanie wartości rodziny, kształtowanie postawy odpowiedzialności za nią, a także wzmacnianie relacji rodzinnych. Świętość życia jest podstawowym paradygmatem personalistycznej bioetyki, który określa, że życie ludzkie jest rzeczywistością świętą, nienaruszalną, powierzoną każdemu człowiekowi, aby jej strzegł. Zasada świętości życia domaga się jego bezwarunkowego poszanowania i ochrony. „Szczególnie odnosi się to do życia zagrożonego, osłabionego, narażonego na unicestwienie przez nieodpowiedzialne manipulowanie na jego embrionalnych stadiach, praktyki przerywania ciąży, dzieciobójstwa czy eutanazji. Zasada ta nie dokonuje żadnego rachunku strat i korzyści, lecz wychodzi z ogólnoludzkiego przeświadczenia, że życie osoby ludzkiej, nawet osłabione, jest bezcenne, jest najwyższą wartością doczesną człowieka; każdy ma prawo do jego ochrony” (A. Muszala, Jakość życia czy świętość życia; „Medycyna Praktyczna” nr 11/2007, s. 145). Czytamy w encyklice Evangelium vitae, iż uznanie prawa człowieka do poszanowania swojego podstawowego dobra, jakim jest życie, stanowi fundament współżycia między ludźmi oraz istnienia wspólnoty politycznej (por. EV 2).

Zasada świętości życia opiera się na danych z Objawienia wielu bioetyków chrześcijańskich wskazuje na religijne przesłanki tejże zasady, takie jak: stworzenie człowieka na obraz Boży (Rdz 1, 27), wcielenie Chrystusa, przeznaczenie do życia nadprzyrodzonego i przykazanie miłości bliźniego (por. A. Muszala, Jakość życia czy świętość życia…). „Z prawdy o świętości życia wynika zasada jego nienaruszalności, wpisana od początku w serce człowieka, w jego sumienie” (EV40).Troskę o ochronę życia ludzkiego od momentu poczęcia do naturalnej śmierci, a także walkę o respektowanie prawa do poszanowania życia dla każdego człowieka, podejmuje dziś wiele grup społecznych, stowarzyszeń, fundacji, środowisk naukowych oraz kościelnych czy duszpasterskich. Z okazji obchodzonych 24 i 25 marca w naszym kraju Dnia Życia oraz Dnia Świętości Życia, organizowanych jest wiele inicjatyw mających na celu promowanie wartości życia oraz rodziny. Wyrazem tej troski i walki o życie człowieka są przykładowo podejmowane na skalę całej Polski dzieła Duchowej Adopcji Dziecka Poczętego, organizowane konferencje, spotkania czy sympozja poświęcone ochronie życia ludzkiego, a także kampanie społeczne, konkursy oraz marsze dla życia i rodziny.

JB
Źródło: Newsletter Bioetyczny

Francuski parlament przyjął ustawę, która częściowo legalizuję eutanazję. Nowe prawo pozwala uśmiercić pacjenta poprzez zagłodzenie go na śmierć. W przepisach nie używa się słów „eutanazja” czy „śmierć” lecz „prawo do końca życia” oraz „głębokie i trwałe uspokojenie pacjenta”.

Nowe francuskie prawo nie mówi wprost o eutanazji, ale o „głębokim i trwałym uspokojeniu” i dopuszcza, by osoby nieuleczalnie chore lub mocno cierpiące mogły zostać poddane działaniu środków uśmierzających ból i pozbawione jednocześnie pożywienia i płynów aż do śmierci. To niezwykły przykład tchórzostwa francuskich parlamentarzystów, którzy za ładnymi słówkami próbują ukryć obrzydliwą w swojej naturze rzeczywistość.

Jak zaznaczył dr Slawomir Labsz, anestezjolog ze Stowarzyszenia Pacjentów RP, że podczas tego procesu pacjent umiera z głodu –” Celem eutanazji jest uśmiercenie pacjenta, obojętnie w jaki sposób to się zrobi”.

Francuska ustawa nie daje lekarzom żadnego prawa do sprzeciwu sumienia. Jeżeli pacjent będzie sobie życzył umrzeć, to lekarz będzie zobowiązany go zabić, „głęboko i trwale go uspokoić” -pozbawiając jedzenia i picia. W ten sposób państwo francuskie zmusza lekarzy do mordowania.

We Francji do tej pory eutanazja była nielegalna, jednak prezydent Francois Hallande przed trzema laty obiecał do niej swobodny dostęp. Za ustawą głosowało 436 posłów, przeciwko było 43, a wstrzymało się 83. Od głosu wstrzymało się 25 parlamentarzystów partii Nicolasa Sarkozy’ego i tyle samo się jej sprzeciwiło.

Przed głosowaniem grupa 175 lekarzy wystosowała list otwarty, w którym działania francuskich parlamentarzystów nazywa jako zabicie pacjenta, który teraz staje się klientem. Jednak nie przyniosło to zamierzonego skutku.

Joanna Banasik
Źródło: radiomaryja.pl

Przesłanie Kongresu Rodziny „Miłość i Życie”
Małżeństwo i rodzina w budowaniu cywilizacji miłości

20-22 marca 2015 roku

My organizatorzy oraz ponad 600 uczestników Kongresu Rodziny z 13 krajów (Anglii, Białorusi, Francji, Irlandii, Niemiec, Nigerii, Polski, Rosji, Słowacji, Ukrainy, Węgier, Włoch) zwracamy się do wszystkich osób, wspólnot i instytucji – do wszystkich, którym leży na sercu dobro małżeństwa i rodziny, a zatem przyszłość naszej Ojczyzny, Europy i świata z następującym przesłaniem:

• W roku Jana Pawła II ogłoszonym przez Polski Parlament podkreślamy, że budowanie cywilizacji życia i miłości jest celem i sensem życia człowieka realizowanym we wspólnocie małżeńskiej i rodzinnej.
• Apel Papieża Polaka o bezwzględny szacunek dla godności osoby ludzkiej od poczęcia do naturalnej śmierci zobowiązuje nas wszystkich do troski i obrony życia ludzkiego na wszystkich jego etapach.
• Chcemy stanowczo podkreślić, że naturalnym środowiskiem życia człowieka jest rodzina oparta na małżeństwie mężczyzny i kobiety.
• Podkreślamy także, że każde dziecko ma prawo do poczęcia się w naturalnym akcie miłości rodziców, do urodzenia się i do wzrastania w kochającej się rodzinie.
• Wyrażamy nasz zdecydowany sprzeciw wobec wszelkich form przemocy, również przemocy domowej. Jednakże stanowczo i kategorycznie sprzeciwiamy się ratyfikacji przemocowej Konwencji Rady Europy, której wdrażanie zamiast przeciwdziałać przemocy prowadzi do jej eskalacji. Jesteśmy głęboko wstrząśnięci faktem, że posłowie i senatorowie głosowali nad roboczym tekstem Konwencji nie mając możliwości zapoznania się z jej ostatecznym brzmieniem.

Uczestnicy Kongresu Rodziny pragną zachęcić wszystkich do budowania cywilizacji miłości, a więc promowania prymatu osoby nad rzeczą, etyki nad techniką, miłosierdzia nad sprawiedliwością oraz wartości duchowych nad wartościami materialnymi.

Tak budowana przez nas cywilizacja miłości będzie nie tylko znakiem sprzeciwu wobec zła, ale przede wszystkim będzie czynieniem dobra wobec każdego człowieka.

Organizatorzy i Uczestnicy Kongresu Rodziny

VI Międzynarodowa Konferencja imienia Ks. Prof. Tadeusza Stycznia organizowana z okazji Narodowego Dnia Życia i Dnia Świętości Życia na temat:

Wielcy Obrońcy Życia

KUL, Lublin, poniedziałek 23 marca 2015 roku Al. Racławickie 14, I piętro, Aula Kardynała Stefana Wyszyńskiego

9.00 – Rejestracja uczestników, odbiór materiałów, kolejka do szatni, zakup książek, zajmowanie miejsc w auli

9.45 – WPROWADZENIE W TEMATYKĘ KONFERENCJI – Dr hab. Krzysztof Narecki, prof. KUL – Prorektor ds. Studenckich

10.00 – OCHRONA ŻYCIA W POLSCE I NA ŚWIECIE: KAROL WOJTYŁA – JAN PAWEŁ II – Dr Marek Czachorowski Lublin

10.30 – BOHATERSKIE OBROŃCZYNIE ŻYCIA W AUSCHWITZ-BIRKENAU– Dr inż. Antoni Zięba, PSOŻC Kraków

11.00 – ŚWIĘTOŚĆ ŻYCIA W PRACY GINEKOLOGA-POŁOŻNIKA PROF. WŁODZIMIERZA FIJAŁKOWSKIEGO – Prof. dr hab. Bogdan Chazan, UJK Kielce

11.30 – ODDANY ŻYCIU KAPŁAN I ETYK KS. PROF. TADEUSZ STYCZEŃ – Dr Cezary Ritter KUL Lublin

12.00 – Modlitwa Anioł Pański – Ks. dr hab. Jarosław Jęczeń – Dyrektor INoRiPS KUL Lublin

Sesja plakatowa: Obrońcy życia w innych krajach i ich działania na rzecz obrony życia

• UKRAIŃSCY OBROŃCY ŻYCIA – Doc. dr Oksana Martsynyak-Dorosh, Międzyregionalna Akademia Zarządzania Personelem, Instytut Lwowski. Ukraina, Mgr Julia Sak – KUL – Lublin,
• LITEWSCY OBROŃCY ŻYCIA – Prof. dr. Birute Obeleniene, lic. Juste Milusauskiene, Vytauto Didziojo Universitetas, Kowno, Litwa,
• BIAŁORUSCY OBROŃCY ŻYCIA – Dr Władysław Wołochowicz Instytut Katechetyczny Baranowice, Białoruś,
• ANGIELSCY OBROŃCY ŻYCIA – Mgr Maria McKinnon Wielka Brytania, Mgr lic. Magdalena Lemieszek doktorantka KUL,
• SŁOWACCY OBROŃCY ŻYCIA – Mgr. Bc. Richard Kucharčík, M.A. PhD.
• Katolícka univerzita v Ružomberku/Teologická fakulta v Košiciach/Katedra spoločenských vied, Słowacja, Dr Katarzyna Zielińska-Król, KUL,
• WŁOSCY OBROŃCY ŻYCIA – Dr Francesca Romana Poleggi – dyrektor wydawniczy miesięcznika Notizie Pro Vita, Włochy,
• GANNA BERETTA MOLLA I INNI OBROŃCY ŻYCIA Z WŁOCH – Mgr Karolina Komsta- Tokarzewska (KUL), Mgr Monika Malec, Sacro Cuore Catholic University of Milano, Włochy,
• AUSTRIACCY OBROŃCY ŻYCIA – Mgr Grzegorz Orłowski MOPR Lublin, Klara Broucek Leopold Franzens-Universität Innsbruck – Austria,
• NIEMIECCY OBROŃCY ŻYCIA – Ks. doc. Dr hab. Zbigniew Waleszczuk, Katolicki Uniwersytet Eichstaett, Ingolstadt, Niemcy.

Kolejny raz głos społeczeństwa i dobro obywateli zostało zignorowane. Udający katolika, Bronisław Komorowski podpisał ustawę pozwalającą na ratyfikowanie genderowej konwencji.

Bronisław Komorowski niczego złego nie widzi, żadnych zagrożeń jakie płyną z forsowania w naszym kraju ideologii gender – „Konia z rzędem temu, kto wskaże negatywne skutki genderyzmu”- stwierdził prezydent. Jak widać nie zapoznał się z rzeczową i wyczerpującą argumentacją przeciwników ratyfikacji, którzy od miesięcy przytaczają setki zdroworozsądkowych argumentów.

Bronisław Komorowski nie dostrzegł także niebezpieczeństwa jakie płynie ze sformułowań zawartych w konwencji, które za największe źródło przemocy, wskazują rodzinę „Język konwencji antyprzemocowej nie ma znaczenia”- stwierdził prezydent.

Konwencja została poddana dokładnej analizie przez prof. Kazimierza Koraba. Wyjaśnia, że konwencja jawi się jako niebezpieczna dla obywateli. Napisana językiem nakazów i zakazów, począwszy już od jej wstępu poprzez liczne sformułowania takie jak „wszyscy”, „wszędzie”, „zawsze”, nie zostawia żadnego pola dla interpretacji konkretnego czynu i redukuje wolność do zera. Z punktu widzenia prawnego powinna zostać zdyskwalifikowana. Konwencja nie definiuje precyzyjnie tego czym jest przemoc wobec kobiet i otwiera furtkę nieskończonym nadużyciom prawnym.

Prezydent także nie zgłosił tego groźnego dokumentu do trybunału konstytucyjnego, który zbadałby jego zgodność z polską ustawą zasadniczą, ponieważ jak stwierdził – „Nie widzę problemu ewentualnej niekonstytucyjności”.

Zdaniem Andrzeja Dudy obecny prezydent spotkał się z silną falą krytyki środowisk szeroko pojętej prawicy, a także środowisk politycznych i naukowych – „Ma problem, dlatego, że – jak myślę – nie bardzo wie, co zrobić w tej sytuacji, w którą wpuścił go w jakimś stopniu rząd PO, partii, która, jak by nie było, go popiera, co też pokazuje, że u nich nie wszystko dobrze wygląda” – powiedział Duda w rozmowie z „Radiem Maryja”.

Kandydat Prawa i Sprawiedliwości na prezydenta Polski, Andrzej Duda powiedział – „…apelowałem do pana prezydenta, żeby tej konwencji nie ratyfikował, bo uważam iż jest to konwencja szkodliwa dla naszego społeczeństwa, naszego systemu wartości i dla pewnego kształtu państwa polskiego, dla naszej tradycji ukształtowanej przez 1000 lat. Ta ustawa niesie za sobą sprzeczne wzorce”.

Bronisław Komorowski konwencję podpisał i tym pokazał, że ma w głębokim poważaniu głos polskiego społeczeństwa, a także opinię Kościoła. Oznacza to, że postrzeganie prezydenta Komorowskiego jako strażnika wartości konserwatywnych i obrońcę rodziny można włożyć między bajki.

Joanna Banasik
Źródło: fronda.pl, wPolityce.pl

Jak wynika z oficjalnych danych NFZ–u w ubiegłym roku podczas aborcji uśmierconych zostało 291 dzieci. „Gość Wrocławski” zauważył, że to prawie tyle, co w poprzednich 5 latach łącznie i prawie trzy razy więcej niż w roku 2013.

Joanna Mierzwińska, rzecznik prasowa dolnośląskiego oddziału Narodowego Funduszu Zdrowia przedstawiła analizę podsumowując liczbę przeprowadzanych aborcji na Dolnym Śląsku. Wyniki są przerażające, w 11 szpitalach regionu zabito prawie 300 dzieci. Najwięcej uśmiercających zabiegów – 103 – przeprowadzono w Regionalnym Centrum Zdrowia w Lubinie. Niewiele mniej bo 95 aborcji dokonał Samodzielny Publiczny Szpital Kliniczny nr 1 we Wrocławiu. Na kolejnym, niechlubnym miejscu znalazł się Akademicki Szpital Kliniczny im. J. Mikulicza-Radeckiego we Wrocławiu z liczbą 49 aborcji. W Wojewódzkim Centrum Szpitalnym Kotliny Jeleniogórskiej dokonano 26 zabiegów aborcji.

Procedura aborcyjna może być wykonywana legalnie w Polsce tylko w trzech przypadkach, wtedy gdy ciąża zagraża zdrowiu i życiu kobiety, gdy badania prenatalne wskazują na ciężkie i nieodwracalne upośledzenia dziecka i gdy ciąża powstała w wyniku przestępstwa, do 12 tygodnia życia poczętego dziecka.

Należy założyć, że zdecydowana większość zabiegów aborcyjnych dokonywana w szpitalach dolnośląskich była przeprowadzana na dzieciach u których wykryto wady genetyczne. Są to tzw. późne aborcje, które są przeprowadzane w 12/13 tygodniu ciąży. W ubiegłym roku w Wojewódzkim Szpitalu Specjalistycznym we Wrocławiu podczas legalnego zabiegu aborcji i wywołaniu poronienia, dziecko z zespołem Downa przeżyło. Noworodek walczył o życie przez kilka tygodni, ale ostatecznie przegrał tą walkę.

Z nieoficjalnych informacji wynika, że do żywych urodzeń w trakcie legalnej aborcji dochodzi zdecydowanie częściej. Niestety zwykle pomoc nie jest udzielana, a dzieci umierają w niegodnych warunkach.

Joanna Banasik
Źródło: „Gość Wrocławski”