„Bronił tego życia, czyniąc to przez modlitwę, przez osobiste złączenie się z Chrystusem, który dawał mu siły. Miał zawsze siłę i przekonanie, że będąc świadkiem życia i obrońcą życia drugiego człowieka, staje się szczególnym świadkiem Ewangelii życia” – mówił abp Marek Jędraszewski w kościele Matki Bożej Zwycięskiej w Borku Fałęckim w Krakowie.

Uroczystościom pogrzebowym przewodniczył metropolita krakowski abp. Marek Jędraszewski. Obecni byli bp. Jan Wątroba, bp. Marek Mendyk, bp. Jan Szkodoń, kapłani, przedstawiciele środowisk pro-life, przedstawiciele władz samorządowych i państwowych, a także przedstawiciele Politechniki Krakowskiej, gdzie pracował naukowo śp. dr inż. Antoni Zięba.

Obecnych było wiele pocztów sztandarowych, w tym Regionu Małopolskiego NSZZ „Solidarność”, Zakonu Rycerzy Kolumba, Katolickiego Stowarzyszenia Młodzieży Archidiecezji Krakowskiej.

Wartę przy trumnie pełnili członkowie Zakonu Rycerskiego Grobu Bożego w Jerozolimie, Zakonu Rycerzy Kolumba i Zakonu Rycerzy Jana Pawła II.

Abp Jędraszewski podczas homilii podkreślił, że śp. Antoni Zięba był zjednoczony z Chrystusem, który jest Życiem: „I bronił tego życia (…) przez modlitwę, przez osobiste złączenie się z Chrystusem, który dawał mu siły nawet wtedy, gdy za św. Pawłem mógł powtórzyć: doświadczam utrapień, ucisku, prześladowań, niebezpieczeństw. Miał zawsze siłę i przekonanie, że on, będąc świadkiem życia, Chrystusa, który jest Życiem i będąc obrońcą życia drugiego człowieka, staje się szczególnym świadkiem Ewangelii Życia.”

Arcybiskup mówił także, że odszedł od nas człowiek wielkiego entuzjazmu i głębokiej wiary, ale zarazem człowiek prawdziwej pokory, gotowy nieść pomoc innym: „Jest dla nas wzorem jednoznaczności, nieugiętości w tym co dla każdego człowieka musi być najważniejsze – oddawanie życia dla braci, za braci, na wzór Chrystusa, który nas wszystkich do końca umiłował.”

Arcybiskup zaznaczył, że odchodzenie z tego świata śp. inż. Zięby było pełne nadziei: „Szedł na spotkanie z Bogiem pełen nadziei, wiary i radości, tak niezwykłej, że stała się ona nie tylko dla dzielących razem z nim ten sam pokój w Hospicjum św. Łazarza, ale także dla personelu i dla innych ludzi, znakiem głębokiej wiary w to, że po dobrym życiu Chrystus przyjmie go do swego królestwa”

Na zakończenie homilii Metropolita Krakowski zachęcił do modlitwy, by wpatrywanie się w przykład śp. inż. Antoniego Zięby wydało w naszym życiu owoc stokrotny.

Po Mszy Świętej został odczytany list prezydenta Rzeczpospolitej Polskiej Andrzeja Dudy, w którym napisał: „…następne pokolenia będą studiować historię XX i XXI i dowiadywać o zdumiewających i przerażających aktach pogardy dla wartości jaką jest życie człowieka, ale będą także chłonąć wiedzę o najaktywniejszych obrońcach tej wartości, takich, jak śp. dr Antoni Zięba.”

Wojciech Zięba syn zmarłego, podziękował wszystkim za obecność i za modlitwę, którą jego ojciec był otaczany w ostatnich tygodniach życia. Powiedział, że jego ojciec maił dobrą śmierć: „Umierał bez bólu, świadomie, w gronie najbliższych, pełen radości na spotkanie z Chrystusem i perspektywą wieczności. Dzisiaj żegnamy wielkiego człowieka. Tak, mój ojciec był człowiekiem wielkim. Patriota, katolik, społecznik, dobroczyńca wielu, wielu ludzi, a przede wszystkim obrońca życia. Obrona życia od poczęcia do naturalnej śmierci była dla niego najważniejszą sprawą, była jego pasją, była jego życiem.”

Wojciech Zięba zadeklarował także, że pokieruje Polskim Stowarzyszeniem Obrońców Życia Człowieka – organizacją, którą założył jego ojciec.

„Tato, dałeś mi piękny przykład życia i umierania. Dziękuję Ci za to, stojąc nad Twoją trumną i mam nadzieję, że kiedyś raz jeszcze będę mógł ci podziękować, stojąc twarzą w twarz”.

Wieczny odpoczynek racz mu dać, Panie,
a światłość wiekuista niechaj mu świeci.
Niech odpoczywa w pokoju wiecznym

Amen.

Fot.: Joanna Banasik

Ekscelencjo,
Najdostojniejszy Księże Arcybiskupie Metropolito Krakowski,
Droga Rodzino,
Drodzy krewni i przyjaciele Zmarłego!

Ze smutkiem, ale i w duchu chrześcijańskiej nadziei przyjąłem informację o śmierci ś.p. Pana Inżyniera Antoniego Zięby – prezesa Polskiego Stowarzyszenia Obrońców Życia Człowieka, prezesa Stowarzyszenia Nasza Przyszłość oraz wiceprezesa Polskiej Federacji Ruchów Obrony Życia, uhonorowanego wieloma odznaczeniami państwowymi i kościelnymi, w tym papieskim medalem Pro Ecclesia et Pontifice.

W imieniu Konferencji Episkopatu Polski składam wyrazy współczucia rodzinie, bliskim, przyjaciołom i tym wszystkim, których dotknęło jego odejście.

Kościół w Polsce wyraża dziś wdzięczność wobec Boga za życie ś.p. Antoniego, które było nieustannym poszukiwaniem i wypełnianiem woli Bożej. Realizowało się to między innymi poprzez obronę życia najsłabszych, czyli dzieci poczętych, a jeszcze nienarodzonych, poprzez promowanie kultury życia oraz promowanie szacunku wobec człowieka w każdej fazie jego rozwoju.

Ś.p. Zmarły był głosem tych, którzy nie potrafią jeszcze mówić; sumieniem tych, których sumienia przestały być strażnikami każdego życia ludzkiego; był świadkiem Ewangelii życia wobec tych, którzy – bardziej niż światło i życie – umiłowali ciemność i śmierć. Tylko Bóg sam wie ile trudu, ile poświęcenia, ile miłości włożył w realizację tej misji. Tylko Bóg sam wie ile przeciwności, ile nieprzespanych nocy, ile upokorzeń kosztowała go wierność ewangelicznemu przesłaniu.

To wszystko sprawia, że o ś.p. Antonim Ziębie możemy powiedzieć jako o jednym z najwybitniejszych obrońców życia osób nienarodzonych i promotorów kultury życia w powojennej historii Kościoła w Polsce.

Ufamy, że ten, który jest Początkiem i Końcem, Alfą i Omegą, Panem życia i Życiem samym przyjął ś.p. Antoniego do swojej chwały.

W smutku i w modlitwie,

+ Stanisław Gądecki
Arcybiskup Metropolita Poznański
Przewodniczący Konferencji Episkopatu Polski
Wiceprzewodniczący Rady Konferencji Episkopatów Europy (CCEE)

PB KEP

„Dr Inż. Antoni Zięba odszedł do Pana, któremu służył w sposób wyjątkowy. Służył ludziom, zwłaszcza tym, którzy najbardziej byli pozbawiani prawa do życia. Odszedł człowiek wielkiej zasługi w obronie życia nienarodzonych. Odszedł człowiek, który głosił piękno życia rodzinnego i małżeństwa na zasadach Ewangelicznych.

Z modlitwą i głęboką żałobą żegnamy Go wdzięczni Bogu za wielkie dobro, które stało się udziałem w życiu dr. Zięby. Dziedzictwo, które zostawił będzie owocowało teraz i w przyszłości.

Żegnamy Go z bólem i z modlitwą w łączności z Jego Rodziną.

+ Stanisław Kardynał Dziwisz”

Trudno przecenić zasługi Pana Inżyniera – był i będzie wzorem dla wielu, którzy nie chcą zgodzić się na cywilizację śmierci i pod prąd współczesnemu światu mówią życiu: Tak! – napisał metropolita krakowski abp Marek Jędraszewski w kondolencjach po śmierci dr. Antoniego Zięby.

Kondolencje Arcybiskupa Marka Jędraszewskiego:

„Z ogromnym smutkiem przyjąłem wiadomość o śmierci Pana Dr. Inż. Antoniego Zięby. Wyrażam jednocześnie moją wdzięczność za dar jego życia, przepełnionego chrześcijańską miłością. Pan pozwolił mu zakończyć ziemską pielgrzymkę w uroczystość Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski, której był oddany i Jej opiece powierzał dzieło obrony życia od poczęcia do naturalnej śmierci.

Trudno przecenić zasługi Pana Inżyniera – był i będzie wzorem dla wielu, którzy nie chcą zgodzić się na cywilizację śmierci i pod prąd współczesnemu światu mówią życiu: Tak!

Niepodważalnym autorytetem dla śp. Pana Inżyniera był św. Jan Paweł II. Słowa Ojca Świętego o tym, jak pięknym, niezwykłym i niepowtarzalnym darem Boga jest życie, nie tylko cytował, lecz żył nimi na co dzień.

Niech Miłosierny Bóg wynagrodzi w niebie niezliczone zasługi, jakie Pan Inżynier pełnił na ziemi dla Jego chwały i w obronie Dzieła Stworzenia.

Rodzinę śp. Pana Inżyniera otaczam modlitwą i z serca błogosławię.

+ Marek Jędraszewski

Arcybiskup Metropolita Krakowski”

Dr inż. Antoni Zięba całe swoje życie, zdolności i energię oddał sprawie największej: obronie najmniejszych i najsłabszych, a także trosce o rodzinę. Niestrudzenie upominając się o prawa tych, którzy sami głosu nie mają, budził sumienia ludzkie i mobilizował do stawania zawsze po stronie człowieka. Był stanowczy i bezkompromisowy, słusznie przeświadczony, że tam, gdzie chodzi o życie, nie ma miejsca na ustępstwa. Z wielką siłą i przekonaniem stawał zawsze w obronie nienarodzonych. Z odwagą głosił prawdę o nienaruszalnej godności i wartości życia ludzkiego. Dla tej prawdy gotów był na wielkie poświęcenia. W świecie, który odmawia maleńkiemu człowiekowi prawa do istnienia, był głosicielem Ewangelii życia, jej niezłomnym apostołem i świadkiem.

Śp. Antoni Zięba rozumiał, że obrona życia wspiera się na dwóch fundamentach: edukacji i modlitwie. Całą działalność publicystyczną w środkach przekazu skoncentrował na wysiłkach przemiany świadomości społecznej. Wiele jest jeszcze do zrobienia w tej kwestii, ale dziś wiemy, że jego dzieło promocji wartości ludzkiego życia od poczęcia aż do naturalnej śmierci przyniosło owoce.

Drugim filarem, na którym wsparł swoją misję Pan Inżynier, była modlitwa. Sam zawierzył swoje zaangażowanie Chrystusowi i Jego Najświętszej Matce. Był pomysłodawcą krucjat modlitewnych w obronie życia nienarodzonych. Do dziś te dzieła modlitewne skupiają rzesze ludzi, którzy szturmują niebo w tej intencji. Jestem przekonany, że dzięki ogromnej sile tej modlitwy wiele istnień ludzkich zostało ocalonych.

Wielką troską śp. Antoniego Zięby była rodzina. Bliskie mu były słowa św. Jana Pawła II, które stały się jego przesłaniem: „I życzę i modlę się o to stale, ażeby rodzina polska dawała życie, ażeby była wierna świętemu prawu życia”. Jako dobry mąż, ojciec i dziadek świadczył o tym, że rodzina budowana na fundamencie wartości ewangelicznych jest bezpiecznym i szczęśliwym środowiskiem miłości, promieniującym nadzieją na najbliższe otoczenie. Jednocześnie nie był ślepy na czyhające na rodzinę zagrożenia. Przeciwnie – z wielką przenikliwością potrafił je opisać i wskazać, że wobec przemian cywilizacyjnych i prądów kulturowych, które kwestionują bezwzględną wartość życia, tylko wiara i przywiązanie do Ewangelii są gwarantem trwałości rodziny.

Dawał świadectwo zaufania Bożej Opatrzności do ostatnich chwil. Mimo ciężkiej choroby nie ustawał w pracy na rzecz człowieka, aktywnie włączał się w projekty służące życiu i dopóki starczyło mu sił, zabierał głos w debacie publicznej, toczącej się zwłaszcza wokół postulatów prawnej ochrony życia dzieci chorych. Mimo cierpienia ostatnich dni, nie tracił optymizmu. Budował swoje otoczenie radością i entuzjazmem, w sposób bohaterski znosząc krzyż choroby i bolesnego odchodzenia.

Jest twórcą środowiska, które, wierzę w to głęboko, godnie podejmie jego dzieło. Miał wielki talent – potrafił jednoczyć ludzi dobrej woli wokół misji ochrony życia i wychował kilka pokoleń młodzieży. Od wielu młodych słyszę dziś, że odszedł ich mistrz, mentor i przyjaciel. Wierzę, że z zapałem podejmą jego testament i będą kontynuowali drogę Pana Antoniego.

Podczas jednego z ostatnich publicznych wystąpień śp. Antoni Zięba wyznał: „Mam nadzieję na wieczność z Chrystusem”. Dziś i my tę nadzieję wyrażamy, wierząc, że po trudach pięknej wędrówki na ziemi Pan Inżynier spotkał w niebie umiłowanego św. Jana Pawła II i wraz z nim dzieli radość oglądania twarzą w twarz Boga, który jest Dawcą życia.

+ Stanisław Kardynał Dziwisz

Źródło: diecezja.pl
Foto.: JB