Page 229 - Ekologia prokreacji 2018
P. 229

SK UTKI  PS Y CHICZN E  ABOR C JI  229

            w okresie dzieciństwa ich życie było zagrożone przez tych, którzy
            mieli o nich dbać w każdej sytuacji. Gdy dzieci uświadomią sobie,
            że ich rodzice są w stanie poświęcić jedno z własnych dzieci, wydaje
            się zrozumiałe, że mogą odczuwać głęboki lęk przed tymi, którzy
            sprawują nad nimi opiekę”.
            (P. G. Ney, C. Sheils, M. Gajowy, Post abortion survivor syndrome (PASS): signs and
            symptoms, w: „Southern Medical Journal”, Vol. 99, 2006, s. 1405–1406)



            Badania  przeprowadzone  na  Uniwersytecie  British  Columbia,
            w których wzięły udział 293 osoby (pacjenci oddziału psychiatrycz-
            nego), polegały na wypełnieniu przez każdą z osób kwestionariusza,
            mającego ocenić jej stan psychiczny. Następnie poddano analizie
            wyniki tych badań, szukając ewentualnych związków między sta-
            nem psychicznym pacjenta a sposobem, w jaki zakończyła się ciąża
            (pacjenta lub jego matki). Analiza wykazała występowanie zbioru
            egzystencjalnych  objawów  u  tych  badanych,  którzy  się  urodzili,
            a  ich  nienarodzone  rodzeństwo  zostało  poddane  aborcji.  Symp-
            tomem najbliżej związanym ze zmienną „całkowita liczba aborcji
            u matki” było stwierdzenie badanych: „Czuję, że nie zasługuję na to,
            aby żyć”. „Istnieje racjonalnie definiowalny zespół objawów u pa-
            cjentów, związany z aborcją ich rodzeństwa, który nazwaliśmy Syn-
            dromem Ocaleńca po Aborcji (Post Abortion Survivor Syndrome)”
            – stwierdzili badacze w podsumowaniu przeprowadzonej analizy.

            (P. G. Ney, C. Sheils, M. Gajowy, Post-Abortion Survivor Syndrome: Signs and Symp-
            toms, „Journal of Prenatal & Perinatal Psychology & Health”, Vol. 25, nr 2, 2010,
            s. 107–129)


                  Naukowcy niemieccy przeprowadzili badanie polegające na
                  wykorzystaniu rezonansu magnetycznego u 12 kobiet, które
                  z powodu wady płodu dokonały aborcji w 2. i 3. trymestrze
                  ciąży  i  u  takiej  samej  liczby  kobiet,  które  urodziły  zdrowe
                  dziecko. Kobietom z obu grup pokazywano zdjęcia szczęśli-
                  wego dziecka, szczęśliwej osoby dorosłej oraz twarzy dorosłej
                  osoby o neutralnym wyrazie, a następnie badano aktywność
                  ich mózgu. W porównaniu z kobietami z grupy kontrolnej ko-
                  biety po aborcji wykazywały większą aktywność poszczegól-
                  nych części mózgu w reakcji na zdjęcie szczęśliwego dziecka.
   224   225   226   227   228   229   230   231   232   233   234