32% przypadków asystowanej śmierci w Belgii jest wykonywanych bez jednoznacznej prośby pacjenta – wynika z artykułu opublikowanego w Canadian Medical Association Journal (Kenneth Chambaere PhD i inni, 2010). Wśród tych przypadków niemal w 80% decyzja lekarza nie była dyskutowana z pacjentem. Badacze przebadali 208 lekarzy podających pacjentom środki powodujące zgon we Flandrii (rejon Belgii) w roku 2007. W artykule stwierdzono również, że 47% przypadków asystowanej śmierci nie było zgłaszane odpowiednim instytucjom.
Naukowcy z artykułu opublikowanego w British Medical Journal (Tinne Smets i inni, 2010) stwierdzili, że ogromna większość lekarzy (77%) niezgłaszających tych przypadków uważa, że nie była to eutanazja, więc nie mieli obowiązki jej raportować. Po przebadaniu tych przypadków niemal wszystkie były jednak eutanazją w ujęciu belgijskiego prawa. Ponad 17% lekarzy uważało raportowanie za zbędną biurokrację. W innym badaniu wykazano, że 12% przypadków eutanazji zostało dokonanych przez pielęgniarki, nie lekarzy, jak to jest wymagane prawem (Els Inghelbrecht i inni, Canadian Medical Association Journal, 2010). Alex Schadeberg opisuje udokumentowane historie ludzi, którzy zmarli wskutek eutanazji: kobietę cierpiącą na depresję, kobietę cierpiącą na anoreksję czy dorosłych bliźniaków, którzy urodzili się niesłyszący a w przyszłości zagrażała im ślepota. W zeszłym roku w Belgii miały miejsce 1432 przypadki eutanazji.
Holandia
W zeszłym roku ilość wykonanych eutanazji w Holandii zwiększyła sie o 13% i wyniosła 4188, co stanowi więcej niż 3% zgonów ogółem w tym kraju. Z raportu pisma Lancet wynika, że 23 % eutanazji w tym kraju nie jest raportowanych. Spadła ilość eutanazji wykonywanych bez jednoznacznej prośby – z 550 przypadków w roku 2005 do 300 w 2010 (Bregje Onwuteaka-Philipsen i inni, 2012). Raport nie mówi nic o eutanazji noworodków w Holandii. Jest jednak ona wykonywana lokalnie na mocy tzw. protokołu z Groningen. To stworzony w 2004 r. dokument zawierający wytyczne dotyczące postępowania z nieuleczalnie chorymi i poważnie cierpiącymi noworodkami. Nie legalizuje tego rodzaju eutanazji, ale określa warunki, które muszą zostać spełnione, by lekarz mógł liczyć na odstąpienie od kary (aktywnie uczestnicząc w zakończeniu życia osobie poniżej 12. roku życia – bo od tego wieku eutanazja w Holandii jest legalna).
Dokument ma poparcie Królewskiego Stowarzyszenia Medycznego w Holandii i są plany, by obowiązywał na terenie całego kraju. Udokumentowanych jest 22 przypadków takich eutanazji w ciągu 7 lat (Eduard Verhagen, M.D., J.D i inni, New England Journal of Medicine 2005), nieoficjalnie mówi się nawet o kilkudziesięciu rocznie. W marcu 2012 roku na terenie Holandii wprowadzono 6 mobilnych zespołów, by wykonywać bezpłatnie eutanazję w domach pacjentów.