Page 126 - Ekologia prokreacji 2018
P. 126

126   EK OL OGIA  PR OKRE A C JI .  V ADEME CUM


                  wiejskich. Badacze stwierdzają, że liderzy religijni oraz organiza-
                  cje religijne znajdowały się na pierwszej linii frontu walki z AIDS
                  w Ugandzie.
                  (E. C. Green, D. T. Halperin, V. Nantulya, J. A. Hogle, Uganda’s HIV Prevention Suc-
                  cess: The Role of Sexual Behavior Change and the National Response, w: „AIDS and
                  Behavior”, Vol. 10, nr 4, 2006, s. 335–346)


                  Naukowcy  z  Uniwersytetu  w  Cambridge,  zajmujący  się  proble-
                  mem AIDS w Ugandzie, stwierdzili, że od początku lat 1990. nastą-
                  pił w tym kraju spadek rozmiarów epidemii HIV o 70%, połączony
                  z redukcją przypadkowych kontaktów seksualnych o 60%. W innych
                  krajach afrykańskich, mimo podobnego stopnia powszechności pre-
                  zerwatyw oraz podobnego podejścia biomedycznego, nie uzyskano
                  obniżenia zapadalności na HIV na taką skalę. Stoneburner i Low-
                  -Beer stwierdzają, że podejście do epidemii HIV/AIDS, jakie zasto-
                  sowano w Ugandzie, jest równie efektywne jak szczepionka o 80%
                  skuteczności. Ich zdaniem, znaczącymi czynnikami w zahamowaniu
                  epidemii były: redukcja liczby partnerów seksualnych, abstynencja
                  seksualna wśród niezamężnych młodych ludzi przed inicjacją seksu-
                  alną oraz strategia „zero grazing”, czyli wierność jednemu partnero-
                  wi. Prezerwatywy stanowiły niewielki składnik tej strategii.

                  (R. L. Stoneburner, D. Low-Beer, Population-Level HIV Declines and Behavioral Risk
                  Avoidance in Uganda, w: „Science”, Vol. 304, nr 5671, 2004, s. 714–718)


                  Kanadyjscy naukowcy w periodyku „Postgraduate Medical Journal”
                  w  2005  r.  w  następujący  sposób  opisywali  sytuację  w  Ugandzie:
                  „W celu uporania się z kryzysową sytuacją związaną z występowa-
                  niem HIV, w ciągu ostatniej dekady wdrożono w Ugandzie kampa-
                  nię medialną, która kładła silny nacisk na «zmianę w zachowaniach»
                  ogółu populacji oraz umożliwienie kobietom dokonywania wyborów
                  seksualnych służących zdrowiu. W związku z tym programem zano-
                  towano następujące zmiany: w jednym z okręgów Ugandy wskaźnik
                  osób w wieku 13–16 lat aktywnych seksualnie spadł z blisko 60%
                  w  1994  r.  do  poniżej  5%  w  2001  r.;  mniej  niż  10%  niezamężnych
                  kobiet w Ugandzie we wszystkich grupach wiekowych deklarowa-
                  ło współżycie z wieloma partnerami (stan ten różni się znacznie od
                  sytuacji w innych krajach afrykańskich jak Kenia czy Malawi, gdzie
   121   122   123   124   125   126   127   128   129   130   131