Kraków, 22 lutego 2019 r.

Szanowna Pani
Anna Zalewska
Minister Edukacji Narodowej
al. J. Ch. Szucha 25
00-918 Warszawa

List poparcia dla Małopolskiego Kuratora Oświaty Pani Barbary Nowak

Pragniemy wyrazić nasze poparcie i głębokie uznanie wobec działań Pani Barbary Nowak, pełniącej funkcję Małopolskiego Kuratora Oświaty. W ocenie wielu środowisk i organizacji, których troską jest harmonijny rozwój dzieci i młodzieży, działalność Pani Barbary Nowak jest ukierunkowana na całościową ochronę dzieci i młodzieży w szkołach przed ideologiczną indoktrynacją prowadzoną przez organizacje LGBT.

Aktywiści tychże organizacji roszczą sobie prawo do wchodzenia do szkół pod pozorem prowadzenia zajęć o tolerancji i przeciwdziałaniu dyskryminacji. W rzeczywistości jednak oswajają uczniów z homoseksualizmem i przedstawiają wszelkie formy kontaktów seksualnych jako tak samo dobre i możliwe do podejmowania. Małopolski Kurator Oświaty, zdając sobie sprawę ze strategii manipulacyjnych środowisk LGBT, wykazuje się roztropnością i odwagą, przeciwstawiając się wywieraniu przez nie wpływu na treści programów edukacyjnych. Mając na względzie przede wszystkim dobro powierzonych jej dzieci, Pani Kurator prezentuje nie swoje osobiste poglądy, co zarzucają jej oponenci, lecz staje po stronie rzetelnych badań naukowych.

Należy w tym miejscu szczególnie podkreślić, że Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej w art. 48. gwarantuje, że to „Rodzice mają prawo do wychowania dzieci zgodnie z własnymi przekonaniami. Wychowanie to powinno uwzględniać stopień dojrzałości dziecka, a także wolność jego sumienia i wyznania oraz jego przekonania”.

Uzasadnienie naszego stanowiska w załączniku.

Z poważaniem,

Wojciech Zięba
prezes zarządu Polskiego Stowarzyszenia

Obrońców Życia Człowieka

Do wiadomości:

1. Premier Rzeczypospolitej Polskiej
2. Rzecznik Praw Dziecka
3. Wojewoda Małopolski
4. Marszałek Województwa Małopolskiego
5. Departament Edukacji i Kształcenia Ustawicznego Urzędu Marszałkowskiego w Krakowie
6. Małopolski Kurator Oświaty
7. Wydział Edukacji Urzędu Miasta Krakowa
8. Związek Nauczycielstwa Polskiego
9. Abp Marek Jędraszewski, Metropolita Krakowski
10. Wydział Katechetyczny Archidiecezji Krakowskiej
11. Komisja Wychowania Katolickiego Konferencji Episkopatu Polski
12. Prezes Prawa i Sprawiedliwości Jarosław Kaczyński
13. Prezes Solidarnej Polski Zbigniew Ziobro
14. Prezes Porozumienia Jarosław Gowin

Uzasadnienie stanowiska Polskiego Stowarzyszenia Obrońców Życia Człowieka z 22 lutego 2019 r.

Polskie Stowarzyszenie Obrońców Życia Człowieka, które od 20 lat prowadzi działalność edukacyjną w obszarze miłości, odpowiedzialności i godności człowieka, spopularyzowało w przestrzeni publicznej wyniki badań nad skutecznością i następstwami trzech programów edukacji seksualnej (modele A, B, C), które zostały opisane przez Amerykańską Akademię Pediatrii. Polski model edukacji seksualnej, realizowany w ramach przedmiotu „wychowanie do życia w rodzinie” to model A (abstinence education). Edukacja seksualna typu A zachęca młodzież do niepodejmowania współżycia pozamałżeńskiego oraz do wierności jednemu partnerowi przez całe życie. Badania naukowe pokazują, że nastolatki, którym proponuje się taką drogę, rzadziej decydują się na przedwczesną inicjację seksualną, rzadziej zachodzą w nieplanowaną ciążę, rzadziej decydują się na aborcję, rzadziej zapadają na choroby przenoszone drogą płciową (w tym AIDS) – por. załączone badania.

Edukacja seksualna typu B (biological) oraz C (comprehensive) to wychowanie do swobody, a raczej permisywizmu seksualnego i zachęta do eksperymentowania z własną płcią. Tymczasem badania udowadniają, że otwarcie na tego typu eksperymenty w wieku nastoletnim jest skrajnie niebezpieczne. W Stanach Zjednoczonych 15-letnie dzieci mogą bez wiedzy i zgody rodziców zmienić płeć, poddając się operacji. Oficjalne statystyki rządowe mówią, że 40 proc. przeorientowanych nastolatków podejmuje próby samobójcze. (nieoficjalne statystyki organizacji pomocowych mówią nawet o 70 proc.) To świadczy o tym, że decyzja o tzw. coming outcie i zmianie płci nie rozwiązała, ale pogłębiła ich kryzys rozwojowy.

W ostatnich dniach szeroko dyskutowana jest Warszawska Deklaracja LGBT+, podpisana przez prezydenta m. st. Warszawy Prana Rafała Trzaskowskiego. Krytyczny głos w tej sprawie wyraziła także Pani Barbara Nowak. Słusznie, gdyż owa Deklaracja odwołuje się do raportu Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) pt. „Standardy edukacji seksualnej w Europie. Podstawowe zalecenia dla decydentów oraz specjalistów zajmujących się edukacją seksualną”. W drugiej części raportu (ss. 33–51) zatytułowanej „Matryca edukacji seksualnej” znajduje się obszerna tabela, a w niej informacje i umiejętności, jakie powinny zdobyć dzieci w określonym wieku oraz postawy, jakie mają przyjąć. Według raportu WHO, którego założenia pochwalają organizacje LGBT a także Pan Prezydent Trzaskowski, do 4 r.ż. należy nauczyć dzieci masturbacji, aby mogły czerpać „radość i przyjemność z dotykania własnego ciała” oraz „rozmawiać o przyjemnych i nieprzyjemnych odczuciach dotyczących własnego ciała”. Dziecko w 6 lat ma mieć wiedzę o chorobach przenoszonych drogą płciową, antykoncepcji, rozwodach i związkach partnerskich. 9 lat to wiek na rozmowy o inicjacji seksualnej. Młodzież w wieku 12-15 lat ma się dowiedzieć, że można odtworzyć utraconą błonę dziewiczą, a piętnastolatek ma potrafić dokonać coming outu – ujawnienia wobec innych uczuć homoseksualnych lub biseksualnych. Ma także prawo do nieograniczonej wiedzy na temat aborcji.

Standardy WHO dotyczące edukacji seksualnej służą realizacji strategii amerykańskiego genealoga Marshalla Kirka (1957–2005), który w swojej książce Po balu. Jak w latach 90. Ameryka pokona swój strach i nienawiść wobec gejów (1989) zawarł strategię działaczy LGBT, obliczoną na odrzucenie heteronormatywnego obrazu świata. Strategia ta jest konsekwentnie realizowana przez środowiska LGBT na całym świecie, także w Polsce. „Byłoby najlepiej, gdyby zwykli ludzie zauważali różnicę w preferencjach seksualnych w ten sam sposób, w jaki zauważają fakt, że można mieć różne ulubione smaki lodów albo dyscypliny sportu. Ona lubi truskawkowe, ja wolę waniliowe, on interesuje się baseballem, ja piłką nożną. Nie ma problemu” – pisze Kirk i wymienia kilka kroków wspomnianej strategii. To znieczulanie opinii publicznej, potem zobojętnienie, by temat homoseksualizmu przestał być ekscytujący, następnie „wykorzystanie filmu i telewizji, atakowanie Kościołów”. Dalsze działania zakładają wykreowanie homoseksualisty na „moralnie niewinną ofiarę, a nie agresywnego rywala” i promowanie praw homoseksualistów jako praw człowieka. Ostatni punkt to „mieszanie z błotem” oponentów. Nie mamy wątpliwości, że właśnie ten krok jest teraz realizowany na polskim podwórku.

Postawa Małopolskiego Kuratora Oświaty znajduje szerokie poparcie wśród rodziców i organizacji obywatelskich, w tym Polskiego Stowarzyszenia Obrońców Życia Człowieka.

Załaczniki:

1. W polskiej oświacie dobre wychowanie seksualne
2. „Tęczowa” szkoła
3. Edukacja seksualna a ryzykowne zachowania seksualne nastolatków
4. Edukacja czy deprawacja?

Do pobrania:  List poparcia dla Małopolskiego Kuratora Oświaty Pani Barbary Nowak