Zwycięstwo przez modlitwę stu tysięcy osób
12 października minęło 30 lat od rozpoczęcia Krucjaty Modlitwy w Obronie Poczętych Dzieci. Krucjaty, która doprowadziła do cywilizacyjnego przełomu – bezprecedensowego przejścia w warunkach demokratycznych od „legalności” aborcji do prawnej ochrony nienarodzonych dzieci (7 I 1993). „To czytelny znak skuteczności modlitwy” – tak skomentował tę rocznicę ks. prof. dr hab. Edward Staniek, duchowy opiekun Krucjaty.
Uroczystości rocznicowe w kościele sióstr Felicjanek przy ul. Smoleńsk 6 w Krakowie zgromadziły kilkaset wiernych. Mszy św. dziękczynnej za ogrom Łask Bożych w dziele obrony życia, jakie dokonały się w naszej Ojczyźnie, przewodniczył ksiądz prałat infułat Władysław Gasidło. Homilię wygłosił ks. prof. dr hab. Edward Staniek, który powiedział m.in.: „Nasza modlitwa to znak wielkiego zaufania Bogu Stwórcy. Z tej modlitwy korzystają nie tylko poczęte dzieci i ich rodzice, ale i my poprzez doskonalenie naszego zaufania Bogu. Dziękujemy Bogu za to, że nas potrzebuje i że nas wezwał do tego dzieła”.
Obecni byli założyciele Krucjaty – m.in. dr hab. Janina Palus, Halina i Czesław Chytrowie, dr Rafał Michalik i dr inż. Adam Kisiel.
Krucjata założona została w 1980 r. przez katolików świeckich, kilka osób zaledwie, współpracujących z Instytutem Rodziny przy Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie oraz Kurią Metropolitalną w Krakowie. Organizatorzy za pierwszy cel Krucjaty obrali „przebudzenie świadomości społecznej odnośnie do problemu zabijania nie narodzonych dzieci”. Jako drugi cel sformułowali: „modlitwę w intencji doprowadzenia do anulowania ustawy z 27 kwietnia 1956 roku o tzw. przerywaniu ciąży i uznania prawa do życia każdego poczętego dziecka”.
Inspiracją do założenia krucjaty modlitewnej były słowa Jana Pawła II: „proste i zasadnicze papieskie wezwanie do modlitwy. A jest to wezwanie najważniejsze. Najistotniejsze orędzie!” (Kalwaria Zebrzydowska 7 VI 1979 r.) oraz „I życzę, i modlę się o to stale, ażeby rodzina polska dawała życie; żeby była wierna świętemu prawu życia” (Nowy Targ 8 VI 1979).
Po trzech miesiącach intensywnego modlitewnego zrywu (około tysiąca osób uczestniczyło wtedy codzienne we Mszy św. w intencji celów Krucjaty) opracowano program, zgodnie z którym uczestnik zobowiązywał się przez rok: codziennie modlić się w intencji obrony życia, raz w miesiącu w dzień powszedni uczestniczyć we Mszy św., przyjmując Komunię św. w tej intencji (chorzy, którzy nie mogą uczestniczyć we Mszy św., winni ofiarować w tej intencji dzień swego cierpienia). Takie warunki uczestnictwa w Krucjacie obowiązują do dzisiaj.
Napłynęło około 100 tysięcy zgłoszeń uczestnictwa z całego kraju.
W 1993 r. uchwalono ustawę chroniącą życie. Jeszcze przed jej uchwaleniem obserwowaliśmy ogromne zmiany w mentalności społecznej. Nastąpił ogromny spadek liczby zabójstw poczętych dzieci: z końcem lat 70. rejestrowano w Polsce ok. 140 tys. aborcji rocznie, w 1992 – 11 640, w 2008 – 499. Rzetelnie szacowana liczba aborcji (wraz z tymi nierejestrowanymi) spadła w tym okresie z 600 tysięcy rocznie do ok. 10 tysięcy. Dziś za „przerywaniem ciąży” bez ograniczeń opowiada się obecnie zaledwie 5 % respondentów – wynika z badań GfK Polonia, cyt. za: „Rzeczpospolita” 20. III. 2010. Z kolei dane OBOP z 2003 r. mówią o 81 % zwolennikach ochrony prawnej życia dzieci nienarodzonych.
W 25. rocznicę Krucjaty opracowano nowy program: po pierwsze: jej uczestnicy prowadzą modlitwę dziękczynną za wielkie dobro, które już się wydarzyło. Są też dwa cele błagalne: o dalszy wzrost szacunku wobec życia człowieka nienarodzonego, chorego, w podeszłym wieku oraz o wprowadzenie precyzyjnej prawnej ochrony życia każdego człowieka od poczęcia do naturalnej śmierci do Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej.
Zapraszamy do udziału w Krucjacie i wspólnej modlitwy za życie!
Oprac.: dr inż. Antoni Zięba,
Współzałożyciel Krucjaty Modlitwy w Obronie Poczętych Dzieci